تأثیر متقابل اندازه و سابقه همکاری موسسه حسابرسی؛ و ساختار مالکیت بر مدیریت سود

فلسفه مدیریت سود، استفاده از انعطاف­پذیری روش­های استاندارد و اصول پذیرفته­شده حسابداری است. این انعطاف­پذیری دلیل اصلی تنوع موجود در روش­های حسابداری است. البته تفسیرهای گوناگونی که می­توان از روش­های اجرایی یک استاندارد حسابداری برداشت کرد، از دیگر دلایل وجود مدیریت سود می­باشد. در زمانی­که تفسیر یک استاندارد بسیار انعطاف­پذیر است، یکپارچگی داده­های ارائه­شده در صورت­های مالی کمتر می­شود. این در حالی است که حسابرسی – به­عنوان یکی از سازوکارهای حاکمیت شرکتی– و ساختار مالکیت، نقش اساسی در کاهش عدم تقارن اطلاعاتی بین مدیران و سهامداران و افزایش کیفیت گزارشگری مالی و سود دارد. بنابراین، در این مطالعه به بررسی تأثیر حسابرسی (اندازه موسسه حسابرسی و سابقه همکاری موسسه حسابرسی با صاحبکار) و ساختار مالکیت (مالکیت عمده و نهادی) و همچنین اثر تداخلی آن­ها بر مدیریت سود شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شد. به این منظور از داده­های 134 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال­های 1389 تا 1393، مدل اثرات ثابت و روش حداقل مربعات تعمیم­یافته برآوردی استفاده شد. نتایج بررسی­ها مشخص نمود که سابقه همکاری موسسه حسابرسی با صاحبکار بر مدیریت سود اثر مستقیم دارد و مالکیت عمده و مالکیت نهادی بر مدیریت سود اثر معکوس دارند.